System operacyjny jest jak dom. Pełno w nim dodatków i przyjaznych użytkownikowi funkcji, ale, jak dobrze wiemy, żeby zbudować dom musimy zacząć od fundamentu, czyli czegoś, co będzie podstawą do wszystkiego, czegoś, bez czego system by nie działał. Tym właśnie jest kernel – podstawową jednostką systemu operacyjnego – jego tak zwanym jądrem. Odpowiada ono za wszystkie zadania systemu, w tym komunikacje w obie strony między użytkownikiem a aplikacjami, jak np. wyczuwanie dotyku i odpowiednie na niego reagowanie poprzez wyświetlenie czegoś na wyświetlaczu.
Typy kerneli:
Kernele, czyli jądra systemów operacyjnych, możemy podzielić na 3 podstawowe grupy ze względu na ich działanie i wielkość:
• Jądra monolityczne, czyli takie, które wykonują wszystkie zadania systemowe, ich zaletą jest prosta i stabilna budowa, jednak uciążliwy jest ich rozwój i naprawa ewentualnych błędów
• Mikrojądra, czyli takie, które wykonują jedynie podstawowe zadania systemowe, a reszta jest obsługiwana przez procesy użytkownika, zazwyczaj będące dodatkowymi „rozbudowaniami” tego kernela
• Jądra hybrydowe będące połączeniem dwóch powyższych typów jąder, stosowane, gdy może zaistnieć nagłe zapotrzebowanie na zwiększenie wydajności.
Przykłady kerneli:
Przykłady wyżej wymienionych jąder i systemów, które z nich korzystają:
Kernele monolityczne:
• Kernele Linux ( w tym również kernel android )
• Kernele UNIX
• MS-DOS
Mikrokernele:
• MorphOS
• NewOS
• ChorusOS
Kernele hybrydowe:
• Mac OS
• Windows NT, 2000, XP, Vista, 7, 8 i 10